Udaipur dag 2

Het is nog vroeg als we naar het paleis lopen. De gids stopt plots bij een van de kleine winkeltjes die je overal in elk dorp of stad kunt vinden. Wanneer hij terugkomt geeft Carla hem een van haar Teva slippers en met 10 secondelijm is de zool geplakt en door gaan we weer. Ondanks dat het nog vroeg is, is de warmte van de zon goed voelbaar. Ook vandaag wordt weer een warme dag.  Wanneer we een hoek omlopen horen we het slaan op een trommel en we kijken over de muur van een tempelcomplex. Hier is een groep vrouwen en een man aan het dansen. Wanneer ik later aan de gids vraag waar we naar gekeken hebben legt hij uit dat dit bij de voorbereidingen van het Holifeest hoort. Het feest van kleur wat in heel India uitgebreid gevierd wordt.

We lopen verder naar het paleis van de Maharadja en zijn gezin. Een gedeelte van het Paleis wordt door hen gebruikt en de rest van het paleis is opengesteld voor bezichtiging wat weer inkomsten oplevert. Ook hier weer muurschilderingen en versieringen van de Pol wat toegangspoort of doorgang betekent. De zon kom je overal tegen een cirkel van goud meestal tegen een blauwe achtergrond. We lopen door naar binnen en ik voelde me al niet lekker en ineens voel ik de misselijkheid opkomen. Oh je gelukkig zie ik in de buurt een prullenbak staan en zie ik iets verderop een toilet. Dan zakt het ook weer wat en ik loop mee met de groep. Even later voel ik het toch weer meer opkomen en ik besluit terug te gaan naar het hotel. Hier word ik niet blij van vandaag. De gids probeert me uit te leggen hoe ik terug moet lopen maar iedereen die mijn links en rechtsgevoel kent, weet dat dit een onbegonnen zaak is. Ik zeg dat ik dezelfde weg terug neem en dat doe ik ook. Ik heb nog geen toegangsbewijs van de gids gekregen en wanneer een support om mijn kaartje vraagt zeg ik dat de gids dit heeft en dat ik on the way out ben. Dan mag ik doorlopen. Een maal buiten het complex twijfel ik, moet ik nu te rechtdoor of links af? Ik besluit geen risico te nemen, ik heb er echt geen zin in om nu te verdwalen en wanneer ik 50 meter verderop tuk tuks zie staan laat ik mij voor 100 rupees terug naar het hotel brengen. Dat is omgerekend €1.10 Achteraf blijkt dat ik zowel rechtdoor had kunnen lopen maar ook linksaf had kunnen slaan. Eenmaal terug in het hotel kruip ik weer in bed en slaap ik de rest van de middag. Dit was een vrije middag dus van het programma mis ik niks maar ik had toch ook nog graag de stad in gewild. Gelukkig voel ik me door het slapen een stuk beter. De misselijkheid is weg. Ik moet meer water drinken.

Wanneer ik weer aan gekleed ben besluit ik toch nog even de stad in te lopen. Het is een gezellige drukte op straat en elke vijftig meter word ik aangesproken of ik iets wil. Dat varieert van een tuk tuk, of ik geld wil wegen of iets anders. Steeds La ik ook maar ergens naar kijk worden mij de waren aangeprezen. Op de weg terug koop ik bij een kraampje op straat wat bananen en druiven. 

terug in het hotel besluit ik om wat lichts te eten in het hotel en wanneer ik bij het restaurant gedeelte ben tref ik daar Ineke en Ton die net als ik het verjaardagsfeestje van Marga hebben gemist. Ik had toch al niet veel zien  te gaan, Marga is nogal aanwezig en meestal niet op de leukste manier. Gerrit die net aan komt lopen vertelt dat zij gisteren heerlijk gegeten hebben bij een restaurantje in de buurt en we besluiten om daar met zijn drieën te gaan eten. Hier treffen we ook Marga, de gids en een aantal andere groepsleden aan. Een beetje een akward moment maar ik besluit haar te feliciteren en toon belangstelling voor haar feestje en de cadeautjes die zij gekregen heeft. 

Ineke, Ton en ik hebben ons eigen tafeltje en inderdaad heel lekker. Ik besluit om vanavond vegetarisch te eten aen sluit af met Lassie een yoghurt drank met in deze ananas. Dit gaat met elkaar in de blender en word koel en met een rietje geserveerd en is echt lekker. Na het eten loop ik terug naar mijn eigen hotel wat letterlijk om de hoek ligt en weer ben ik zo vertrokken als ik in bed lig.