Hop on hop off

We vertrekken wat later uit het hotel omdat Aad zich niet zo lekker voelt. We lopen naar wat we denken een halte is van de hop on hop off bus. Deze neemt je mee op een route en je kunt zo vaak je wilt in en uit stappen in 24uur of langer afhankelijk van voor hoeveel dagen je een ticket hebt. De bus brengt je langs alle highlights van de stad en onderweg krijg je achtergrondinformatie. Rond half een zijn we op de plek waar volgens Google maps een halte zou moeten zijn maar waar we ook kijken geen halte te vinden. Wanneer we het vragen worden we een kant opgewezen die ons naar het station lijdt. Uiteindelijk komen we bij een toerist information en daar vertelt de dame ons achter de desk in een paar simpele zinnen waar we moeten zijn.  Het is opvallend hoe weinig er Engels wordt gesproken en ook de kwaliteit laat vaak te wensen over. Dat heeft ons er niet van weerhouden dat te zien wat we wilden. We nemen de bus van 13.00 uur en laten ons afzetten bij bet Piazo Michelangelo. Hier zouden verschillende replicas van de werken van Michelangelo moeten staan. Er staat maar een beeld de David, dit keer in brons. De Florentijnen  moeten wel echt gek op dit beeld zijn om het drie keer in de stad te hebben.

De plek waar het staat geeft een prachtig uitzicht over de stad en als ook langzaam de zon op steeds meer plekkken doorbreekt levert dit heel mooie plaatjes op.

Er staan verschillende stands met souvenirs en speciaal voor de man die zich graag met David wil vergelijken zijn er deze shorts te koop.

Op verschillende plekken in de stad staan deze lantarenpalen.

De bus zou elke 35 minuten moeten rijden dus we hebben nog tijd genoeg om even iets te gaan drinken aan de overkant. Aad besteld een alcoholvrije Moretti dat een Heineken blijkt te zijn, dat is hetzelfde. Dat je het weet.  We zien de bus en omdat we in de veronderstelling zijn dat er elk half uur een bus gaat, laten we deze schieten. Achteraf was dat niet zo'n goed idee want de volgende bus gaat pas om 16.00 uur. Terwijl we buiten in het zonnetje op een bankje zitten te wachten iworden we getrakteerd op een solo optreden van een onbekende gitarist die wel heel goed speelt. We hebben onder andere nothing else matters, hotel california en nog wat klassiekers voorbij horen komen.

Het is file en de bus doet er langer over dan we willen. Wanneer we tegen vijfen uitstappen rennen we als een malle naar de Basillica Sante Croce waar onder andere de grafmonumenten van Leonardo da Vinci en Galileo Galilei te vinden zijn en vooral die laatste wilde ik erg graag zien. Helaas is de kerk als wij er aan komen net gesloten. Heel jammer maar gelukkig hebben we morgen nog een dag.

We slenteren rond in dit gedeelte van de stad en we merken hoeveel gemoedelijker het hier eigenlijk is. De straten zijn smaller en het is hier gezelliger. We drinken wat in een barretje bij de basilica die in hetzelfde marmer is opgetrokken als de Duomo en zoeken vast een tentje uit om te gaan eten. Ook in dit gedeelte van de stad wordt er volop bistecca Fiorentina geserveerd en hoewel ik best trek heb is dat nog steeds teveel van het goede voor me. We lopen terug naar het hotel waar we nog een drankje doen bij de menargerie dat twee deuren van ons hotel vandaan zit.  Het is niet alleen een plek waar je iets kunt drinken en eten maar ook een waar er van alles wordt verkocht waronder de prachtige wijnglazen waar mijn Chianti in geserveerd wordt. Ik denk er nog even over na of ik er twee mee neem. 

Morgen is de laatste mogelijkheid om de Duomo van binnen te bekijken, de Basilico Santa Crose te bezoeken en om naar het Uffizi te gaan want dat was vandaag gesloten. Dat wordt een druk programma en de wekker gaat wat vroeger dan eerder deze week.