firenze arriviamo!

Het had nogal wat voeten in aarde of het zou lukken. Eergisteren wanneer ik onderweg ben naar mn werk voor een late dienst krijg ik een telefoontje van Aad dat onze vlucht is geannuleerd. Na een telefoontje met Transavia weten we dat er gestaakt wordt op het vliegveld van Pisa. Het is onduidelijk hoe lang dit gaat duren. De reisorganisatie kan nog niet in actie komen om onze vlucht om te boeken want zij hebben nog geen bevestiging van Transavia gekregen maar er zou nog een vlucht beschikbaar zijn met een andere maatschappij. Binnen enkele minuten zie ik die van het scherm verdwijnen dus die is uitverkocht. Er komt natuurlijk een run op alternatieve tickets. We kijken vast een beetje wat een alternatief kan zijn voor onze trip naar Firenze. Dan wil ik wel een paar dagen naar de zon maar alles wat ik zie is duur of is op deze korte termijn niet beschikbaar. Ondertussen blijft het stil vanuit de reisorganisatie. Het werk vraagt mijn aandacht en als het na vijfen is weet ik dat ik vanuit die hoek niets meer hoef te verwachten. Donderdag ochtend nog geen bericht en geen verandering in de berichtgeving. Ik neem weer contact op met de reisorganisatie en die adviseert mij om rechtstreeks contact op te nemen met Transavia dat gaat het snelst. Ik krijg een hele vriendelijke jonge man aan de lijn die alle mogelijke opties met me doorneemt. Uiteindelijk besluit ik de vlucht om te laten boeken naar Rome

 Dit is de heen vlucht terug vliegen we wel vanaf Pisa. We vertrekken vanaf Rotterdam en landen op Schiphol. Das wel balen maar ok we kunnen in ieder geval de oorspronkelijke data aanhouden. Een ander dingetje is dat deze vlucht om 07.20 vertrekt ipv om de comfortabele 12.30 en ik heb donderdag nog een late dienst...... Woensdagavond was het rustig en de ervaring leert dat het de volgende dag vaak druk is. Donderdagavond is geen uitzondering op de regel en het is na twaalf als ik weg kan van mn werk. Natuurlijk kan ik niet direct slapen en zie ik het nog twee uur worden. Ik had Aad geappt bel even als je onderweg bent want als ik me verslaap..... Na twee uur slapen wordt ik uit mn coma gehaald door de wekker en sleep ik me uit bed. Ook douche maakt het niet veel beter. Aad is op tijd en we zijn op tijd op het vliegveld.  Mijn koffertje moet drie keer door de scanner en uiteindelijk ook open,  maar dan mag ik ook door. Het is nog vroeg en lekker overzichtelijk dus ik pak even een momentje om vast wat te schrijven terwijl Aad een selfie probeert te maken. We gaan zo boarden en ons avontuur is begonnen. Firenze here we come!

Wanneer we in de rij staan om te boarden wordt er ineens omgeroepen dat alle handbagage het ruim in moet omdat de opbergvakken vol zijn. Snel haal ik al mn opladers en mn camera uit mijn koffertje, die gaat onder geen beding in het ruim. Ik weet hoe er met de koffers wordt gegooid zeker als ze haast hebben. Wanneer ik in mn krappe stoel in het vliegtuig zit, we zitten als haringen, de wc in het toestel is ruimer, realiseer ik mij ineens dat ik mijn pinpas, creditcard en gele vaccinatieboekje nog in mijn koffertje heb zitten. DOM DOM DOM. Ik kan er niets meer aan veranderen en laat het los. Mijn telefoon en paspoort heb ik wel bij dus in het ergste geval kan ik alles laten blokkeren. In twee uur zijn we op Rome Fiumicinio airport wat een flink eind buiten de stad zelf ligt. Ik zet de pas erin en wanneer we bij de bagageband aankomen komen ook onze spullen eraan. Opgelucht pak ik mn koffertje van de band en alles zit er nog in. Ik kan weer rustig ademhalen en vanaf hier doen we het rustiger aan. Mijn Italiaanse is niet vloeiend eten en drinken bestellen lukt prima maar daar houd het wel mee op. Gelukkig staat de bewijzering ook in het Engels aangegeven en na een beetje zoeken  vinden we onze weg naar de trein die ons naar Rome Termini brengt met een rechtstreekse snelle trein een half uur.  Op Termini worden we op agressieve wijze benaderd door stewards van Italo de trein maatschappij die ons naar Firenze moet brengen. De manier van benaderen bevalt ons niet en we houden de boot af, zeker als een dame zegt het proces te moeten begeleiden met haar eigen pasje omdat we anders geen kaartje kunnen kopen. Vreemd verhaal waar ik achterdochtig van wordt en we besluiten naar het kantoortje van de maatschappij te gaan. Met de tickets op zak, we hebben voor eerste klas gekozen, gaan we nu eerst op jacht naar koffie. Sinds mijn ontbijt vom 5 uur vanmorgen heb ik niet meer gegeten of gedronken. Een stukje terug zit een interessant koffietentje en daar gaan we heen. In mijn beste italiaans bestel ik twee koffie en wat erbij. Op het gemak lopen we naar het perron en de Bullet trein is er al. In anderhalf worden we op een zeer comfortabele manier door het prachtige heuvelachtige landschap naar Firenze gebracht. De trein haalt snelheden van 247 km per uur en eigenlijk merk je niet eens dat het zo hard gaat. Met behulp van Google maps lopen we in een klein kwartiertje naar het hotel dat op steenworp afstand van de Duomo ligt. Na een uurtje geslapen te hebben lopen we de stad in. We lopen een  rondje om de Duomo heen die eigenlijk uit zes gebouwen bestaat en gedeeltelijk is opgetrokken uit wit en groen marmer. Het schemert al dus helemaal goed kan ik het niet zien. Het is wel een indrukwekkend bouwwerk, morgen maar eens beter bekijken. We strijken neer in een soort barretje waar we wat borrelen en heerlijke wijn drinken voordat we verderop gaan eten. De spaghetti die ik krijg is heerlijk. Onderweg hadden we al verschillende restaurantjes gezien met flinke steaks de beroemde steak florentina. We zien mensen die zin steak op een warmhoud grill voor zich hebben staan en het is een lap vlees, niet normaal. Ik heb gelezen een kilo per persoon. Het zal best lekker zijn maar ik moet er niet aan denken een kilo vlees weg te moeten werken. We komen langs Nino een keten van chocolatiers. Aan het begin van de winkel staat een stellage van ruim twee meter hoog en minstens even zo breed waarin verschillende chocoladefonteins staan opgesteld. We krijgen verschillende dingen te proeven en echt het is niet normaal wat een smaakexplosie. Ook hier komen we zeker nog terug. We slapen aan de straatkant en besluiten de ramen dicht te houden en de airco zachtjes aan te zetten

 Het was een lange dag met veel indrukken. We zappen nog wat maar heel lang zal dat niet duren. Ciao.