De laatste dag, Pashupatinath

Wanneer ik in de lobby kom is daar de plaatselijke agent en een Nepalese gids die vandaag ook met ons meegaat. We rijden het vliegveld voorbij, dit is op ongeveer zes kilometer van het hotel om naar het Hindoe tempelcomplex van Pashupatinath te gaan. Dit tempelcomplex ligt aan de rivier de Bagnati die in verbinding met de Ganges staat en daarmee heilig is voor de Hindoe gemeenschap. We rijden langs een oranje hek dat het enorme complex omsluit.

Naast de enorme houtstapels zie ik de rookpluimen opstijgen en de enorme trappen naar boven. Dat wordt flink klimmen vandaag! Wanneer we binnen zijn lopen we richting de rookpluimen. Tussen ons en de tempel is alleen de rivier en aan onze kant van de rivier zitten mensen in het gras en voeren allerlei rituelen uit. We verstoren niets als we tussen de mensen doorlopen die op deze plek zijn om dichter bij hun overleden dierbaren te zijn.

Er zit ook een groepje monniken te reciteren. De rivier is een meter of tien breed en aan de overkant wordt het lichaam van een overledene drie maal rond de crematie plaats gedragen alvorens het erop gelegd wordt. Het lichaam wordt bedekt met hout en een soort riet. Er wordt ghee overheen gegoten en dan wordt de brandstapel aangestoken. Dit geeft behoorlijk wat rookontwikkeling maar net als in Varanasi is er niets te ruiken van verschroeid haar oid, ook niet als we later midden in de rook staan omdat we naar de overkant zijn gelopen.

Terwijl het lichaam wordt gecremeerd, zijn twee jongens een soort van aan het vissen vlak onder de crematie plaats. De dood is op deze plek veel meer verweven in het dagelijks leven dan bij ons. Het maakt niet uit dat er toeristen bij dit intieme moment aanwezig zijn. Ik ben blij aan de overkant te staan en daardoor niet al te veel aanwezig te zijn. We lopen verder het tempelcomplex in waar verschillende rituelen gaande zijn voor jongens die gaan studeren. Het is een soort individuele ontgroening lijkt het. Het enige wat we weten is dat wanneer zij onder het kleed verstopt zitten, geld toegestopt krijgen. Overal zijn dergelijke rituelen gaande. Iedereen is mooi aangekleed en de moeders lijken een belangrijke rol te spelen.

Verder lopen er binnen het complex de nodige paradijsvogels rond. Het zijn mannen verkleed als heiligen maar het niet zijn. Een echte heilige man zou namelijk nooit bedelen en dat doen deze mannen wel. Het is wel een mooi plaatje.

We verlaten het tempelcomplex om naar de grootse stupa van Kathmandu te gaan. Van bovenaf lijkt deze op een enorme mandala en ik hoop dit morgen vanuit het vliegtuig te kunnen zien.

Wanneer ik er omheen loop zie ik een vrouw die zich eerst op de knieën laat zakken en vervolgens languit op de grond gaat liggen met de armen naar voren uitgestrekt. Wanneer ze weer staat herhaald het hele proces zich net zo lang tot ze de hele stupa rond is geweest. Alles gaat linksom, van rond de stupa lopen tot aan het draaien van de gebedsmolen om de gebeden te helpen naar boven te komen. Het is een enorm complex met rondom alle souvenirwinkeltjes. Ik ga op zoek naar ansichtkaarten die de stupa van bovenaf laten zien maar die heb ik helaas niet gevonden. Het is een gigantisch indrukwekkend bouwwerk en de sfeer is hier ondanks de bedrijvigheid van de winkeltjes ontspannen, een fijne plek om te zijn.

Na de lunch gaan we naar Bhaktapur square. Grote vierkante pleinen die achter elkaar liggen met verschillende tempels en specifieke ambachten. We bezoeken een papierfabriekje, althans dat werd gezegd want het enige wat ik heb gezien was een winkeltje waar boekjes, tekeningen en stempels werden verkocht. Hier heb ik een tijdje met heel veel plezier rondgehangen.

Verderop in dit steegje een prachtig in hout uitgesneden Peacock die dienst doet als raam en een meesterwerk is. Op een volgend pleintje staat een enorme waterput en pomp en wanneer een vrouw water begint te pompen neemt Ferrold het graag met verve van haar over, is lief van hem.

Verderop zitten een aantal vrouwen bij elkaar en een van hen zit te breien. Dat had ik nog niet eerder gezien. We lopen verder en komen in de pottersbakkerwijk waar een 83 jarige man met een stok de draaischijf in beweging brengt en houdt om vervolgens er een pot uit te toveren. Wij mogen het ook proberen maar ik heb geen talent hiervoor, het enige wat ik er uit kan krijgen is een asbak en roken doe ik al een tijdje niet meer..... Grote potten, kleine potten in allerlei soorten en maten, heel kleurrijk om te zien met als de groentemarkt.

Iets verderop wordt er vis verkocht en als die uit die rivier komt waar ik vanmorgen ben geweest sla ik die zeker over! We lopen op het volgende plein tegen de zoveelste bruiloft aan, de ene bruid nog mooier aangekleed dan de andere en altijd gepaard met veel bling bling en muziek. Het enthousiasme van de bruiloft gangers is mooi om te zien. Terug in het hotel drink ik met Ritz en Bernardiene een biertje en als ook Carla, Ferrold en Gertie zich hebben aangesloten gaan we op zoek naar een restaurantje voor ons laatse avondmaal. Het wordt een hele gezellige avond waarin we vreselijk gelachen hebben, een mooie afsluiting van een onvergetelijke reis!